Po dłuższej przerwie cieszę się, że mogę znowu skierować do Was kilka słów w rocznicę powołania do życia M.I. Właśnie tego dnia przed 102 laty św. Maksymilian Kolbe założył Rycerstwo Niepokalanej, ponieważ w walce duchowej, która rozgrywała się na jego oczach, chciał zaufać tylko Niepokalanej, Zwyciężczyni we wszystkich bitwach Boga. Od tamtego czasu walka o dusze w Kościele i na świecie wciąż coraz bardziej przybiera na sile.
Nowenna Pompejańska nazywana jest „cudowną nowenną”, ponieważ osoby ją odprawiające przekazały świadectwa o jej cudownym działaniu.
Przez wiele lat odmawiania nowenny pompejańskiej pojawiło się wiele słów podziękowań za łaski uzyskane dzięki tej modlitwie.
Dnia 3 marca 1884 roku młodej dziewczynie Fortunacie Agrelli objawiła się Matka Boża Pompejańska, przekazując jej to szczególne nabożeństwo zwane Nowenną Pompejańską.
Da mihi animas et cetera tolle — „Daj mi duszę, a resztę zabierz”. To pragnienie zbawienia jak największej liczby dusz. Pan Jezus uczynił bowiem wyżej przytoczonymi słowami każdego kapłana misjonarzem. Nawet jeśli nie wyjeżdża on w dalekie krainy do dzikich ludów, to w jego sercu powinno płonąć to pragnienie da mihi animas et cetera tolle.
Drodzy Rycerze, pamiętajcie w swoich modlitwach i ofiarach o kapłanach i ich trudnym w dzisiejszych czasach zadaniu ratowania dusz. Polecajcie ich Matce Bożej tak, aby królowała Ona w każdym Sercu kapłańskim i formowała go według Serca swego Syna.
Ojciec Wenanty Katarzyniec zmarł w opinii świętości w dniu 31 marca 1921 roku. Ojciec Maksymilian Kolbe był przekonany, że dzięki wstawiennictwu o. Wenantego ukazał się pierwszy numer “Rycerza Niepokalanej” w 1922 roku. I ten cichy i skromny o. Katarzyniec nieustannie pomagał z nieba. Święty Maksymilian tak to wspomina: “Nieraz też w chwilach ciężkich, podczas szalonych skoków w cenach, które powaliły tyle wydawnictw, polecałem Niepokalanej przez ręce o. Wenantego krytyczne położenie i nie doznałem zawodu.”
Jak wiemy św. Maksymilian w Rzymie naocznie zetknął się z wojującym złem, które jako armia wroga zbawieniu dusz za cel obrała sobie
pokonanie Kościoła i odciągnięcie jak największej liczby dusz od Pana Boga, a przez to skierowanie ich prosto na potępienie. Nasz święty, jako bojownik Boży, postanowił przeciwdziałać temu zalewającemu świat złu. Postanowił stworzyć inną armię, taką która walczy pod sztandarem Niepokalanej i za cel wytyczyła sobie przyprowadzenie jak najwięcej dusz do Niepokalanej, a przez Niepokalaną do dobrego Boga.
Do pobrania
